And I said to myself . . . what a wonderful world
Blijf op de hoogte en volg Dries
25 November 2012 | Nieuw Zeeland, Hanmer Springs
Stel je voor: een dal met een breedte tussen de 3 en 5 km, ongeveer 50 km lang. Door het dal loopt een kronkelende rivier, waarvan de bedding zeker 100 m breed is, terwijl de rivier zelf met een breedte van maximaal 10 meter zich daar doorheen een weg zoekt. Meestal met meerdere stroompjes naast elkaar, zodat het op een delta lijkt. De kleur van het water varieert van lichtblauw tot diep donkerblauw. Het dal wordt omgeven door bergen van zo'n 800 meter hoog. Dal en berghellingen zijn bezaaid met goudgele brem. En daar tussen een soort niet te grote naaldbomen die een kleur donkergroen hebben, behalve de nieuwe naalden, die bruinrood zijn. Moeder Natuur kan geen mooiere combinatie bedenken. En daar rij je dan, 100 meter boven het dal, langs de berghelling. Ja, ik ben weer lyrisch, maar het mag dan ook. Een dergelijk landschap heb ik nog nooit eerder gezien. Zelfs niet in Namibië!
Louis Armstrong zong het lied, ik dus ook.
Dit dal was het laatste deel van mijn route van vandaag naar Hanmer Springs. Een redelijk korte route van ongeveer 175 km, die trouwens helemaal mooi was. De weg was goed, het landschap heel variërend en ondanks dat de Lewis Pass beklommen moest worden, waren de bochten goed te rijden. Bij het op opstaan vanmorgen hingen de wolken laag, maar die trokken toch al snel weer op en op dit moment (zondag 25 november om 15:50 uur) zit ik naast de camper in de schaduw van een boom dit verhaal te tikken. De zon is me te heet.
Ik wil even terug komen op de vele reacties die ik krijg. Het zijn er zoveel dat ik niet afzonderlijk op elke reactie kan reageren. Ook leuk om te merken dat er nieuwe mensen bijkomen. Jullie begrijpen inmiddels dat mijn pauze in de berichtgeving niets te maken had met de uitbarsting van de Tongariro vulkaan. Dat was trouwens een kleine oprisping. In de kranten hier was het een dag op de voorpagina en daarna niet meer. Het was meer een grote stofwolk van een kilometer hoog. Ik zat toen op het Noorder Eiland en heb er daar niets van gemerkt. Wat ik heb begrepen was het probleem dat vulkanologen hadden gewaarschuwd voor een uitbarsting van de vulkaan Ruapehu (die ligt daar ook in de buurt) omdat de temperatuur van het water in een riviertje plotseling was gestegen. En terwijl allerlei toeristen zich dus in de buurt van de Tongariro bevonden, liet die ineens zijn stem horen. Alles is goed afgelopen, geen persoonlijke letsels.
Zo voorlopig genoeg verteld. Morgen is het plan om naar het schiereiland ten zuidoosten van Christchurch te gaan. Dat is bijna helemaal omgeven door de zee, dus het zal vast wel mooi zijn.
Groeten en tot morgen. Dries
Louis Armstrong zong het lied, ik dus ook.
Dit dal was het laatste deel van mijn route van vandaag naar Hanmer Springs. Een redelijk korte route van ongeveer 175 km, die trouwens helemaal mooi was. De weg was goed, het landschap heel variërend en ondanks dat de Lewis Pass beklommen moest worden, waren de bochten goed te rijden. Bij het op opstaan vanmorgen hingen de wolken laag, maar die trokken toch al snel weer op en op dit moment (zondag 25 november om 15:50 uur) zit ik naast de camper in de schaduw van een boom dit verhaal te tikken. De zon is me te heet.
Ik wil even terug komen op de vele reacties die ik krijg. Het zijn er zoveel dat ik niet afzonderlijk op elke reactie kan reageren. Ook leuk om te merken dat er nieuwe mensen bijkomen. Jullie begrijpen inmiddels dat mijn pauze in de berichtgeving niets te maken had met de uitbarsting van de Tongariro vulkaan. Dat was trouwens een kleine oprisping. In de kranten hier was het een dag op de voorpagina en daarna niet meer. Het was meer een grote stofwolk van een kilometer hoog. Ik zat toen op het Noorder Eiland en heb er daar niets van gemerkt. Wat ik heb begrepen was het probleem dat vulkanologen hadden gewaarschuwd voor een uitbarsting van de vulkaan Ruapehu (die ligt daar ook in de buurt) omdat de temperatuur van het water in een riviertje plotseling was gestegen. En terwijl allerlei toeristen zich dus in de buurt van de Tongariro bevonden, liet die ineens zijn stem horen. Alles is goed afgelopen, geen persoonlijke letsels.
Zo voorlopig genoeg verteld. Morgen is het plan om naar het schiereiland ten zuidoosten van Christchurch te gaan. Dat is bijna helemaal omgeven door de zee, dus het zal vast wel mooi zijn.
Groeten en tot morgen. Dries
-
25 November 2012 - 11:11
Narda En Cor:
Sjonge wat geniet je van je reis. Erg sadistisch de opmerking van "Ik zit in de schaduw dit te tikken". Ik zit hier nu te tikken bij de verwarming met een oorverdovende herrie van de storm. Maar ben blij voor je dat het weer mooi is geworden omdat het begin toch niet was waar je op hoopte. Wij vinden je verslagen erg leuk om te lezen en hebben het er gewoon druk mee. Maar erg leuk en de foto`s heel mooi. Geniet er nog van.
Groetjes en een van ons en een pakkerd van mij. Narda -
25 November 2012 - 12:06
Monique:
Hoi pa.
Ik ben blij dat je zo geniet.
De foto's zijn erg mooi.
Groeten van de kids -
25 November 2012 - 13:51
Mirjan:
Lieve pa. Wat vervelend toch die zon waardoor je schaduw op mag zoeken.-:)
Narda melde het ook al In nederland stormt het en wordt er voor volgend weekend sneeuw voorspeld.
Geniet dat ook van die what a wonderfull world en de blauwe luchten erbij.
knuffel Mirjan en tot skype XX -
25 November 2012 - 15:44
J.A.Weener:
Hallo Dries,
Volgens mij is Nieuw-Zeeland een Eldorado voor de oprechte natuurfotograaf,ik kan mij voorstellen
dat je daar naar terug wilde.
Blijf genieten van de laatste 2 weken en tot ziens.
Jan. -
25 November 2012 - 16:29
Bob En Martha:
Hallo Dries.
Wat kun jij boeiende reisverslagen maken. Prachtige foto's. De prachtige bremroute kunnen wij ons ook nog goed herinneren. Het is heel fijn dat we je zo goed kunnen volgen op jouw reis met al je belevenissen.Wij genieten zo ook nog weer van Nieuw Zeeland, alleen het weer was op het zuidereiland toen slechter.
We wensen jou een hele fijne voortzetting van je reis toe en geniet er van.
Een hartelijke groet van Bob en Martha -
25 November 2012 - 19:29
Leo Gerritse:
Hoi Dries,
Weet je wel dat je een een graag gelezen figuur bent? Je bent al 684 keer bekeken. Wij genieten enorm van je enthousiaste verhalen. Laat ons maar op afstand meereizen met je verhalen. Groeten van Marijke en Leo uit het stormachtige, regenachtige Apeldoorn.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
