En we gingen met een zucht, naar boven in de lucht
Door: Dries Diersmann
Blijf op de hoogte en volg Dries
08 December 2012 | Nieuw Zeeland, Greymouth
De aanhouder wint! Het lukte niet bij Mount Cook (te veel wind), het lukte niet bij Te Anau (weg voor de bus versperd door een kleine modderlawine), maar nu in Fox Glacier is het gelukt. Het zag er gisteren niet naar uit met al die laaghangende wolken, maar toen ik vanmorgen om half acht de gordijnen opendeed.... blauwe lucht! Dus om half negen vol goede hoop naar het boekingskantoor van de helikoptervlucht.
Ik had geboekt voor de grote route die ook via de Mount Cook gaat, maar helaas, te veel wind. Maar ik kon wel overboeken op een vlucht die toch wel een hele mooie route had en net zolang duurde. Gedaan dus en om negen uur steeg de helikopter op met mij op de stoel naast de piloot. Ereplaats! Verder gingen er nog 4 mensen mee, die achter mij naast elkaar moesten zitten. Was wel krap.
Wat viel mij dat vliegen mee. Heel geleidelijk, eigenlijk zonder dat je het in de gaten had, zaten we al hoog in de lucht boven de heuvels aan de kust. Toen aanvliegen naar een onbesneeuwde bergwand en zogauw we die over waren .... keek je loodrecht omlaag op de Franz Josef gletsjer in de diepte. En voor je uit alleen maar besneeuwde bergtoppen met sneeuwvlakten daartussen. Je weet niet wat je ziet. Landen op een sneeuwvlakte waar ook al een andere helikopter stond en daar natuurlijk uitstappen en in de vers gevallen sneeuw van de afgelopen nacht (20 cm) rondstappen en foto's maken.
Daarna via de Fox gletsjer (de derde in grote van NZ) weer terug. Alles bij elkaar 40 minuten maar het leek veel langer te zijn. Dit was een belevenis die ik niet had willen missen en ik ben blij dat het vanmorgen gelukt is. Ik heb er een beetje tegenop gezien (tegen de vlucht dan) maar ik zou het zo weer overdoen.
De rest van de dag kon ik op mijn gemak naar Greymouth rijden. Om half elf was ik alweer op weg. Het was een mooie weg, mooi landschap, ook nog een aantal éénbaans bruggen, maar ik heb het eigenlijk maar zo'n beetje langs me heen laten gaan (letterlijk en figuurlijk). Ik zat nog met mijn hoofd in de wolken. O nee, die waren er toen nog niet. Later, onderweg, zag ik ze wel weer rond de bergen hangen, dus ik denk dat ik ontzettend geluk heb gehad dat ik zo vroeg heb gaan vliegen.
De reis zit er bijna op. Morgen nog een rustdag hier, waarbij ik echter wel nog naar de Pancake Rocks (pannenkoeken rotsen) ga, een tochtje van ongeveer 80 km. Dan maandag over de Arthurs Pass van de westkust naar de oostkust naar Christchurch. Woensdag de camper weer inleveren. Maar dat duurt nog even. Niet te ver vooruit lopen.
Ik ga zo dadelijk een pilsje (misschien wel twee) drinken op de mooie dag van vandaag.
Groeten, Dries
Ik had geboekt voor de grote route die ook via de Mount Cook gaat, maar helaas, te veel wind. Maar ik kon wel overboeken op een vlucht die toch wel een hele mooie route had en net zolang duurde. Gedaan dus en om negen uur steeg de helikopter op met mij op de stoel naast de piloot. Ereplaats! Verder gingen er nog 4 mensen mee, die achter mij naast elkaar moesten zitten. Was wel krap.
Wat viel mij dat vliegen mee. Heel geleidelijk, eigenlijk zonder dat je het in de gaten had, zaten we al hoog in de lucht boven de heuvels aan de kust. Toen aanvliegen naar een onbesneeuwde bergwand en zogauw we die over waren .... keek je loodrecht omlaag op de Franz Josef gletsjer in de diepte. En voor je uit alleen maar besneeuwde bergtoppen met sneeuwvlakten daartussen. Je weet niet wat je ziet. Landen op een sneeuwvlakte waar ook al een andere helikopter stond en daar natuurlijk uitstappen en in de vers gevallen sneeuw van de afgelopen nacht (20 cm) rondstappen en foto's maken.
Daarna via de Fox gletsjer (de derde in grote van NZ) weer terug. Alles bij elkaar 40 minuten maar het leek veel langer te zijn. Dit was een belevenis die ik niet had willen missen en ik ben blij dat het vanmorgen gelukt is. Ik heb er een beetje tegenop gezien (tegen de vlucht dan) maar ik zou het zo weer overdoen.
De rest van de dag kon ik op mijn gemak naar Greymouth rijden. Om half elf was ik alweer op weg. Het was een mooie weg, mooi landschap, ook nog een aantal éénbaans bruggen, maar ik heb het eigenlijk maar zo'n beetje langs me heen laten gaan (letterlijk en figuurlijk). Ik zat nog met mijn hoofd in de wolken. O nee, die waren er toen nog niet. Later, onderweg, zag ik ze wel weer rond de bergen hangen, dus ik denk dat ik ontzettend geluk heb gehad dat ik zo vroeg heb gaan vliegen.
De reis zit er bijna op. Morgen nog een rustdag hier, waarbij ik echter wel nog naar de Pancake Rocks (pannenkoeken rotsen) ga, een tochtje van ongeveer 80 km. Dan maandag over de Arthurs Pass van de westkust naar de oostkust naar Christchurch. Woensdag de camper weer inleveren. Maar dat duurt nog even. Niet te ver vooruit lopen.
Ik ga zo dadelijk een pilsje (misschien wel twee) drinken op de mooie dag van vandaag.
Groeten, Dries
-
08 December 2012 - 10:01
Mirjan :
Wat een heerlijk verslag om te lezen pa! Het wachten werd inderdaad beloond met een schitterende vlucht. De foto's zijn al geweldig in het echt zal het nog veel indrukwekkender zijn geweest.
Geniet nu lekker van je biertje om daarbij nog een keer, of twee, alle foto's terug te kijken.
Groetjes uit een koud en wit nederland (Veluwe -13)
Tot skype mirjan -
08 December 2012 - 10:24
Monique:
De aanhouder wint.
Eindelijk je helicoptervlucht gemaakt, wat een belevenis.
Dit kan je in je zak meenemen naar huis en er nog lang aan terug denken.
Als je thuis ben komen we de foto's wel bekijken.
Groeten uit het koude nederland.
monique
-
08 December 2012 - 10:52
Tonny En Ed Diersmann:
Dries,
Gefelictiteerd met dit letterlijke hoogtepunt van je reis. In 2007 was het voor ons net zo. De verslagen die jij maakt is voor ons een feest van herkenning. Geniet er nog van de laatste dagen in Nieuw Zeeland.
Als wij jou waren zouden we nog maar even blijven, gezien de winterse omstandigheden hier.
Groetjes, Tonny en Ed. -
08 December 2012 - 11:07
Leo Gerritse:
Hoi Dries,
Even een uitroep van Marijke: prachtig!Prachtig! Wat heeft hij een geluk! We sluiten ons aan bij je dochters, maar we hadden onze wensen al geventileerd. Woensdag zal het afscheid ook wel een zucht opleveren. Groetjes Marijke en Leo -
08 December 2012 - 15:09
Narda En Cor:
Geweldig dat je droom is uitgekomen. Het had wel wat voeten in de aarde maar het weer liet je nu toch toe ervan te kunnen genieten. Aan alles komt een einde en aan de reisverslagen van jouw dan ook. We gaan ze vast missen. Elke dag keek ik of er weer wat te lezen viel en dat was ook bijna elke dag raak. Geniet nog van de laatste dagen en we horen vast je verhalen wel als je thuis bent.
Groetjes van ons Narda -
09 December 2012 - 19:17
Marco & Conny:
Het is net of je naar een paar schitterende posters zit te kijken.... tot je ineens dat overbekende gezicht van Pa in de sneeuw ziet staan!!! Wat een prachtige vlucht moet dat zijn geweest. Wij hopen dat wij dat ooit ook eens mogen doen! SCHITTEREND!! Wat super dat je dit allemaal nog kan en mag doen! We wensen je (net als iedereen) nog een paar heel fijne dagen in NZ, maar zo te zien heb je het hoogtepunt inmidels letterlijk en figuurlijk met volle teugen genoten!
Nog veel plezien en groetjes uit Zennewijnen!
-
11 December 2012 - 11:14
Bob En Martha:
Dag Dries.
We hebben genoten van jouw prachtige reisverslagen en foto's.
Het zit er bijna op. Woensdag de camper inleveren. Wij wensen jou een hele goede reis terug en hopen samen met de andere reisvrienden jou te zien op 17 januari in Westerbork.
Een hartelijke groet van
Bob en Martha
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
